Zasadniczą funkcją leptyny jest hamowanie szlaku oreksygennego (zwiększającego apetyt) oraz pobudzanie szlaku anoreksygennego (hamującego apetyt). Jednak bierze ona udział także w wielu procesach niezwiązanych z regulacją apetytu – angiogenezie (syntezie nowych naczyń krwionośnych), hematopoezie (wytwarzaniu elementów morfotycznych krwi), gojeniu ran czy regulacji ciśnienia tętniczego. Ogranicza syntezę triglicerydów w tkance tłuszczowej i wątrobie, co powoduje zmniejszenie lipogenezy. Nasila także proces lipolizy, co zaobserwowano w badaniach przeprowadzonych na myszach, w których to podawana dootrzewnowo i podskórnie powodowała zmniejszenie masy tkanki tłuszczowej.
Leptyna uczestniczy również w gospodarce węglowodanowej poprzez wpływ na insulinowrażliwość tkanek. Zmniejsza wątrobową glukoneogenezę i obniża stężenie glukozy we krwi. Ponadto wykazuje działanie immunomodulujące – zwiększa liczbę makrofagów i granulocytów oraz ich aktywność.
Leptyna informuje mózg o zasobach energetycznych organizmu. Wzrost jej poziomu po posiłku jest sygnałem dla podwzgórza, że rezerwy energetyczne są pełne i można zakończyć konsumpcję. U osób z nadmierną masą ciała, pomimo wysokiego poziomu leptyny, apetyt nie zmniejsza się. Zjawisko to określa się mianem leptynooporności.
Hipotezy dotyczące rozwoju leptynooporności u ludzi obejmują:
Leptynooporność może także zostać wywołana przez długotrwałe spożywanie pokarmu bogatego w tłuszcze. Taka dieta obniża wydajność transportu leptyny przez barierę krew–mózg, a także zaburza przekazywanie sygnału tego hormonu w komórkach.
Przy leptynooporności mogą pojawić się nieustanne uczucie głodu, duży apetyt, chęć na pojadanie, ciągłe zmęczenie i problemy z redukcją wagi. Zjawisko to często jest związane z hiperinsulinemią, insulinoopornością, niedoczynnością tarczycy, zaburzeniami płodności i PCOS.
Leptynooporności sprzyja wysoki poziom tkanki tłuszczowej, długotrwałe stosowanie restrykcyjnych diet (niskokalorycznych, głodówek) oraz tych o charakterze prozapalnym, zaburzenia mikroflory jelitowej, stres oraz zbyt mała ilość snu. Aby więc skutecznie zmniejszyć ten stan, należy zastosować prawidłową dietę, uprawiać aktywność fizyczną, wysypiać się oraz wprowadzić stopniową redukcję nadmiernej wagi.
Jesteśmy specjalistami we wspieraniu leczenia leptynooporności