Umów wizytę
Hipoglikemia reaktywna to stan, w którym stężenie glukozy (cukru) we krwi spada poniżej normy (< 55 mg/dl) w ciągu 2-5 godzin od spożycia posiłku – najczęściej bogatego w cukry proste, o wysokim indeksie glikemicznym. Może się to objawiać osłabieniem, zmęczeniem, sennością, bólami i zawrotami głowy, kołataniem serca, głodem, zimnym i lepkim potem, drżeniem rąk, problemami z koncentracją, zaburzeniami równowagi, a nawet utratą przytomności.
W fizjologicznych warunkach, po spożyciu posiłku wydzielana jest insulina – hormon trzustkowy, który obniża stężenie glukozy we krwi poprzez jej transport do wnętrza komórek. U osób z hipoglikemią reaktywną dochodzi do zbyt silnego wyrzutu insuliny, która wydzielana w dużej ilości doprowadza do nadmiernego spadku poziomu glukozy we krwi. Powtarzające się epizody niedocukrzenia mogą bardzo niekorzystnie wpłynąć na nasz organizm i doprowadzić m.in. do rozwoju cukrzycy typu 2. Z tego względu tak ważna jest prawidłowo skomponowana dieta, która umożliwi utrzymanie względnie stałego poziomu glukozy we krwi i zapobiegnie jego wahaniom – gwałtownym wzrostom i nagłym spadkom.
Osoby zmagające się z tym problemem powinny spożywać posiłki regularnie – śniadanie do godziny po przebudzeniu, a kolację na 2-3 godziny przed snem. Głównym źródłem energii w diecie powinny być węglowodany złożone, których źródłem są warzywa (w tym nasiona roślin strączkowych) oraz pełnoziarniste produkty zbożowe (razowe pieczywo, ciemny makaron, brązowy ryż, gruboziarniste kasze – gryczana, jaglana i pęczak oraz płatki owsiane). Dzięki obecności błonnika pokarmowego, węglowodany w nich zawarte są wolniej trawione i wchłaniane.
Produkty te stopniowo podnoszą poziom glukozy we krwi (uwalniają energię przez dłuższy czas), a tym samym umożliwiają lepszą kontrolę glikemii. Minimalna dzienna podaż błonnika pokarmowego powinna wynosić ok. 25 g. Błonnik obniża poposiłkową glikemię, stężenie hemoglobiny glikowanej, insulinemię oraz częstość epizodów hipoglikemii. Oprócz tego, zmniejsza poziom cholesterolu we krwi, zapobiega zaparciom oraz usuwa toksyny i metale ciężkie z organizmu. Ograniczyć należy z kolei spożycie cukrów prostych (słodyczy, ciast, suszonych owoców, słodkich napojów, soków owocowych, miodu, wyrobów piekarniczych), które wywołują wahania stężenia glukozy we krwi, a tym samym zaburzają pracę trzustki.
Zamiast cukru, warto stosować słodzik – ksylitol. Nie podnosi on poziomu glukozy we krwi i nie stymuluje wydzielania insuliny. Jest niskokaloryczny, a mimo to zaspokaja potrzebę słodkiego smaku.
Zamiast cukru, warto stosować ksylitol, który nie podnosi poziomu cukru we krwi i nie stymuluje wydzielania insuliny
Każdy posiłek powinien zawierać białko, tłuszcz i węglowodany złożone. Białko i tłuszcz obniżają indeks glikemiczny potrawy, ponieważ spowalniają trawienie węglowodanów i szybkość opróżniania żołądka. Z tego względu nie należy spożywać owoców samodzielnie, tylko dodawać do nich zdrowe tłuszcze (np. orzechy) lub białko (np. jogurt naturalny). Warto wybierać owoce o niższym indeksie glikemicznym, mniej słodkie i dojrzałe, np. owoce jagodowe (truskawki, maliny, borówki, jeżyny, porzeczki), wiśnie, czereśnie, grejpfruty, pomarańcze, mandarynki i brzoskwinie.
Owoce i warzywa powinno się spożywać najczęściej pod postacią surową, a produkty zbożowe gotować al dente. Długie gotowanie zwiększa indeks glikemiczny potrawy. Oznacza to, że produkt po ugotowaniu jest łatwiej trawiony – szybko i znacznie podnosi poziom glukozy we krwi, a indeks i ładunek glikemiczny spożywanych produktów powinien być jak najniższy i wynosić < 55.
Dodatkowo, należy ograniczyć podaż nasyconych kwasów tłuszczowych (NKT) obecnych głównie w produktach pochodzenia zwierzęcego m.in. w tłustym, czerwonym mięsie, tłustym nabiale, maśle, smalcu, podrobach, oleju palmowym i kokosowym. NKT niekorzystnie wpływają na profil lipidowy – zwiększają stężenie cholesterolu LDL oraz pogarszają insulinowrażliwość tkanek. Zamiast nich należy włączyć do diety orzechy, migdały, oliwę, awokado, oleje roślinne i ryby, które są źródłem jedno- i wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. Wykazują one działanie przeciwzapalne i zmniejszają insulinooporność. Z diety należy wyeliminować także izomery trans (pieczywo cukiernicze, batony, ciastka, twarde margaryny, fast foody), które pogarszają insulinowrażliwość tkanek.
Dieta ma ogromne znaczenie w łagodzeniu skutków i leczeniu hipoglikemii reaktywnej.
